Βρίσκεται μέσα στο άγριο τοπίο των ΝΔ ακτών του ακρωτηρίου, πάνω σε θαλασσόβραχους. Το μοναστήρι αυτό θεωρείται από τα πιο αυστηρά κοινόβια του Άθως - ακολουθεί τον κοινοβιακό τύπο ζωής από το 1840 - και τιμεί τη μνήμη του Αγίου Νικολάου. Απέχει από τις Καρυές περίπου τέσσερις ώρες. Χτίστηκε το 140 αι- και ως ιδρυτής φέρεται ο Γρηγόριος ο Σιναϊτης.


Ο Ρώσος περιηγητής του 18ου αι. Μπάρσκι αναφέρει ότι το 1500 η μονή ανακαινίστηκε από τον ηγεμόνα της Μολδαβίας Στέφανο. Όταν το 1513 καταστράφηκε το μεγαλύτερο μέρος από Αγαρηνούς επιδρομείς, οι ηγεμόνες της Μολδαβίας συνέχισαν να βοηθούν μέχρι το 1720. Το 1761 έπαθε μεγάλη καταστροφή από πυρκαγιά. Χάθηκαν πολλά έγγραφα. Σώθηκαν μόνο μερικά κειμήλια. Ξαναχτίστηκε από το σκευοφύλακά της Ιωακείμ Ακαρνάνα «Μαυρογένη». Το καθολικό τοιχογραφήθηκε το 1779 από τους Καστοριανούς ζωγράφους Γαβριήλ και Γρηγόριο. Το 1846, που ήταν ηγούμενος ο Νεόφυτος, χτίστηκε και τοιχογραφήθηκε ο νάρθηκας.

 Αξιόλογο το ξυλόγλυπτο τέμπλο, διακοσμημένο με σκηνές της Παλαιάς Διαθήκης, φορητές εικόνες όπως του Αγίου Νικολάου, δυο της Παναγίας κ.α.Διαθέτει δέκα παρεκκλήσια. Στο σκευοφυλάκιό της υπάρχουν κομμάτια από Τίμιο Ξύλο, δυο χρυσοκέντητοι επιτάφιοι, ιερά άμφια, εκκλησιαστικά σκεύη, σταυροί, εγκόλπια, λείψανα αγίων, πολύτιμα καλύμματα ευαγγελίων και άλλα ιερά αντικείμενα.

Η βιβλιοθήκη διαθέτει 297 χειρόγραφα, τα 11 σε περγαμηνή, το μοναδικό στον κόσμο χειρόγραφο του Ποιμένα Ερμά - έξι φύλλα από τα οποία τρία αφαίρεσε ο αρχαιοκάπηλος Σιμωνίδης και τα πήγε στη Λιψία. Ακόμη 4.000 έντυπα βιβλία, πολλά σιγίλια, κηρόβουλλα, φιρμάνια κλπ. Κατέχει τη δέκατη έβδομη θέση και έχει 40 μοναχούς.




Πηγή: hellas.teipir.gr