Βασκανία είναι έχθρα άδικος κατά τού απολαύσαντος τι αγαθόν διηνεκής και ακατάλυτος. Η βασκανία είναι πάθος δεινόν αναπείθον και τής οικείας καταφρονείν σωτηρίας.

  Τὸ βασκαίνειν εἶναι χείρον τοῦ πολεμεῖν· διότι ο μέν πολεμών τής αιτίας λυθείσης, δι' ήν ο πόλεμος, καί τήν έχθραν κατέλυσεν, ο δέ βάσκανος ουδεμίαν άλλην έχει αιτίαν ή τήν ιδίαν μανίαν καί τήν σατανικήν γνώμην· αεί βασκαίνει.

  Ο βάσκανος έχει πονηρόν τόν οφθαλμόν βασκαίνοντα τά αγαθά. Ο βάσκανος ως ο φθονερός τής οικείας ολιγωρών σωτηρίας πρό εν μόνον αφορά τήν λύμην τού βασκαινομένου.

  Τὸν βάσκανον δαίμονα καὶ θηρίον ἐάν τις καλέσῃ, δὲν θέλει ἁμαρτήσει· οἱ βάσκανοί εἰσι καὶ τῶν θηρίων χείρονες· διότι ἐκεῖνα μὲν ἢ τροφῆς δεόμενα ἢ παρ’ ἡμῶν παροξυθέντα ἐπιτίθενται καθ’ ἡμῶν, οὗτοι δὲ καὶ εὐεργετηθέντες πολλάκις τὰ τῶν ἀδικούντων τοῖς εὐεργέταις διέθηκαν.

 Ὁ βάσκανος εἰς ἓν μόνον ἀφορᾷ τὴν ἐπιθυμίαν πληρῶσαι τὴν ἑαυτοῦ καὶ ἐὰν μέλλῃ κολάζεσθαι καὶ ἐὰν μέλλῃ ἀναιρεῖσθαι. Βασκάνου ὀφθαλμὸς ἐκτήκεται λύπη, θανάτῳ συζῇ διηνεκεῖ, πάντας ἐχθροὺς ἡγεῖται καὶ τοὺς οὐδὲν ἡδικηκότας.